Ποια είναι η σχέση της μέτρησης της διάρκειας στην ευαισθησία των επιτοκίων;

2024 Συγγραφέας: Stanley Ellington | [email protected]. Τελευταία τροποποίηση: 2023-12-16 00:15

Διάρκεια είναι ένα καλό μετρήσει του ευαισθησία στα επιτόκια επειδή ο υπολογισμός περιλαμβάνει πολλαπλά χαρακτηριστικά ομολόγων, όπως πληρωμές κουπονιών και διάρκεια. Γενικά, όσο μεγαλύτερη είναι η λήξη του περιουσιακού στοιχείου, τόσο περισσότερο ευαίσθητος το περιουσιακό στοιχείο σε αλλαγές σε επιτόκια.

Απλώς, πόσο η διάρκεια είναι καλύτερο μέτρο από τη λήξη κατά την εκτίμηση της ευαισθησίας του ομολόγου στις αλλαγές των επιτοκίων;

Εξηγήστε γιατί τροποποιήθηκε Η διάρκεια είναι καλύτερο μέτρο από τη λήξη κατά τον υπολογισμό της ευαισθησίας του ομολόγου στις αλλαγές των επιτοκίων Το Τροποποιημένο διάρκεια ισοδυναμεί με τον Μακόλεϊ διάρκεια διαιρούμενο με το 1 συν την τρέχουσα απόδοση προς λήξη διαιρούμενο με τον αριθμό των πληρωμών σε ένα έτος.

τι συμβαίνει με τη διάρκεια όταν τα επιτόκια αυξάνονται; Όσο υψηλότερο είναι ένα ομόλογο διάρκεια , τόσο μεγαλύτερη είναι η ευαισθησία του σε επιτόκια αλλαγές. Για παράδειγμα, ένα ομολογιακό αμοιβαίο κεφάλαιο με 10ετές διάρκεια θα μειωθεί σε αξία κατά 10 τοις εκατό εάν αυξάνονται τα επιτόκια ένα τοις εκατό. Από την άλλη πλευρά, το ομολογιακό κεφάλαιο θα αυξηθεί σε αξία κατά 10 τοις εκατό εάν επιτόκια πέσει ένα τοις εκατό.

Ξέρετε επίσης, ποια είναι η οικονομική έννοια της διάρκειας;

Διάρκεια είναι ένα μέτρο της ευαισθησίας της τιμής ενός ομολόγου ή άλλου χρεωστικού τίτλου σε μια μεταβολή των επιτοκίων. Ένα ομόλογο διάρκεια συγχέεται εύκολα με τη διάρκεια ή το χρόνο μέχρι τη λήξη του, επειδή και τα δύο μετρώνται σε έτη. Διάρκεια , από την άλλη πλευρά είναι μη γραμμικό και επιταχύνεται όσο μειώνεται ο χρόνος μέχρι τη λήξη.

Πώς ερμηνεύετε τη διάρκεια του Macaulay;

ο Διάρκεια Macaulay μπορεί να θεωρηθεί ως το σημείο οικονομικής ισορροπίας μιας ομάδας ταμειακών ροών. Αλλο τρόπος ερμηνείας Το στατιστικό είναι ότι είναι ο σταθμισμένος μέσος αριθμός ετών που ένας επενδυτής πρέπει να διατηρήσει μια θέση στο ομόλογο έως ότου η παρούσα αξία των ταμειακών ροών του ομολόγου ισούται με το ποσό που καταβλήθηκε για το ομόλογο.