Μπορεί μια πραγματική διαθήκη να υπονοηθεί από ένα κοινό σχέδιο;
Μπορεί μια πραγματική διαθήκη να υπονοηθεί από ένα κοινό σχέδιο;

Βίντεο: Μπορεί μια πραγματική διαθήκη να υπονοηθεί από ένα κοινό σχέδιο;

Βίντεο: Μπορεί μια πραγματική διαθήκη να υπονοηθεί από ένα κοινό σχέδιο;
Βίντεο: 9-Я СУРА ПОКАЯНИЕ 2024, Νοέμβριος
Anonim

Ιδιοκτησιακός νόμος για ανδρείκελα

Τέτοιος υπονοούμενες διαθήκες είναι εκτελέσιμα παρόλο που είναι άγραφα. ΕΝΑ σύμφωνο είναι υπονοούμενο όταν δύο πράγματα είναι αληθής : Ο ιδιοκτήτης πωλεί αυτές τις παρτίδες υπό τον όρο α κοινό σχέδιο ανάπτυξης που περιλαμβάνει ομοιόμορφη διαθήκες σκοπεύει να επιβαρύνει και να ωφελήσει κάθε μία από τις παρτίδες.

Επίσης, ποια είναι η διαφορά μεταξύ πραγματικών συμβάσεων και ισότιμων υποτελειών;

Δίκαιες υποδουλειές διαφέρω από διαθήκες στο ότι: Είναι εκτελεστά με διαταγή, ενώ α πραγματική διαθήκη αποκαθίσταται με χρηματική ζημία. Δεν απαιτείται οριζόντια ή κατακόρυφη προστασία για α σκλαβιά να τρέχω με τη γη. Δουλειές είναι ιδιοκτησιακά συμφέροντα σε γη, ενώ πραγματικές διαθήκες είναι υποσχέσεις.

Ομοίως, τι είναι μια σιωπηρή αμοιβαία υποτέλεια; o Αν υπονοούμενη αμοιβαία υποτέλεια συμβαίνει όταν υπάρχει ένας κοινός ιδιοκτήτης γης που υποδιαιρεί την περιουσία της και αρχίζει να πουλάει παρτίδες. Πουλάει κάποιους περιορισμούς χωρίς σαφήνεια σύμφωνα με ένα κοινό σχέδιο (π.χ. περιορισμός μόνο για χρήση μόνο για μια οικογένεια), αλλά διατηρεί άλλες παρτίδες.

Παρομοίως, μπορεί κανείς να ρωτήσει, τι είναι μια πραγματική διαθήκη;

Πραγματικές Διαθήκες είναι υποσχέσεις που αφορούν τη χρήση της γης. Μπορεί να είναι είτε μια καταφατική υπόσχεση να κάνουμε κάτι με τη γη (π.χ. να φτιάξουμε μια μπροστινή πύλη) είτε μια αρνητική υπόσχεση να μην κάνουμε κάτι (π.χ. να μην χρησιμοποιήσουμε τη γη για δημόσιες εκδηλώσεις). Πραγματικές Συμβάσεις αποτελείται από δύο στοιχεία: το βάρος και το όφελος.

Τι είναι η αμοιβαία διαθήκη;

Όταν πωλείται κάθε παρτίδα, α αμοιβαία διαθήκη υπονοείται, επιβαρύνοντας όλες τις παρτίδες που δεν έχουν ακόμη πωληθεί προς όφελος αυτού του αγοραστή. Είναι απόδειξη ότι ο κοινός ιδιοκτήτης και ο αγοραστής σκόπευαν να ωφελήσουν τους προηγούμενους αγοραστές παρτίδων, επειδή το κοινό σχέδιο είχε σκοπό να επιβαρύνει όλες τις παρτίδες προς όφελος όλων των παρτίδων.

Συνιστάται: